Cathy, 30 jaar
Onze fysieke intimiteit is tot nul gedaald – ik voel me er zo onaantrekkelijk door.
Foto van Asit Khanda Willekeurige foto
De betrokken persoon is niet de persoon met de hulpvraag.
Ik ben bijna acht jaar samen met mijn vriend. We hebben elkaar ontmoet op Pukkelpop en hij is de grappigste persoon die ik ooit heb gekend. We hebben goede tijden samen en hij is het tegenovergestelde van mij – hij is erg extravert en zelfverzekerd. Hij heeft me uit mezelf gehaald en we hebben een stabiel leventje voor onszelf opgebouwd. Hij is betrouwbaar, werkt hard en zorgt voor zijn gezin.
Er is echter één ding dat ik moeilijk vind: we hebben geen seks. Vanaf het allereerste begin zijn we nooit ongebreideld in de zak geweest en door de jaren heen is onze fysieke intimiteit tot het absolute nulpunt gedaald. Ik voel me er zo onaantrekkelijk door en kwetst echt mijn gevoelens. Hij heeft in acht jaar nog nooit seks met me aangespoord. Ik probeer het altijd aan te trekken en onlangs heeft hij ronduit geweigerd om iets te beantwoorden. Het doet fysiek pijn aan mijn lichaam als ik door hem wordt afgewezen.
Qua uiterlijk heb ik er alles aan gedaan: ik ga naar de sportschool, ik stop met alcohol en ik zorg goed voor mijn uiterlijk. Voor Valentijnsdag bood ik aan om ons naar een spahotel te brengen voor een romantisch arrangement van twee nachten, maar hij zei dat hij “te moe was van het werken” en sloot de gedachte af.
De weinige keren dat we het hebben gedaan, was ik het altijd die ‘het werk’ deed. Hij lijkt bang en ongerust te zijn als we het doen, tot op het punt van schaamte. We praten nooit tijdens of erna, en hebben nog nooit iets besproken dat zelfs maar in de verste verte lijkt op kussenpraat, verlangens of fantasieën. Daarna wil hij gewoon douchen en verder gaan met waar hij mee bezig was. Er is nooit geknuffeld of liefdevolle speelsheid geweest.
Dit is zijn eerste langdurige relatie en mijn tweede. In mijn vorige relatie hadden we regelmatig seks en dat was nooit een probleem. Ik heb de laatste tijd een ontslag gehad, wat leidde tot geldstress , maar uiteindelijk geloof ik niet dat hij me leuk vindt. Als ik erover nadenk, zegt hij pas dat hij van me houdt nadat ik het hem eerst heb gezegd, en hij zegt het niet volledig – alleen een plat “hou van je”” Het heeft me erg moedeloos gemaakt en ik ben bang om te benaderen hem erover omdat ik denk dat het geen goed nieuws zal zijn.
Onlangs bracht een vriend haar nieuwe vriend mee uit eten, en achteraf merkte hij op dat mijn partner “erg kamp” lijkt. Ik kan niet stoppen met nadenken over de vraag of hij misschien homo is. Het is eerlijk gezegd nooit eerder bij me opgekomen – hij lijkt een jongensjongen te zijn, zijn vrienden zijn allemaal getrouwd en heeft me verteld over zijn vele uitspattingen met vrouwen in zijn jeugd. Hij heeft me nooit een ander vermoeden gegeven, maar ik denk dat het logisch zou kunnen zijn.
Wat moet ik nu doen? Kom meteen ter zake en vraag hem of hij homo is?
