Britt, 23 j.
Ongeveer 3 1/2 jaar geleden werd de enige liefde die ik ooit had gekend van mij en van deze aarde genomen. Hij was mijn enige vertrouweling; wij waren voor elkaar gemaakt. We hadden beloofd voor altijd samen te zijn, wat er ook gebeurde. Er waren tijden dat hij me misbruikte, emotioneel en een keer fysiek, maar ik keek langs dat alles heen en ging op zoek naar een betere toekomst.
Ik hield echt van hem en hij hield echt van me. Op dat moment dacht ik eraan hoe moeilijk het zou zijn om te gaan verder studeren en op kot te gaan nabij een hogeschool. Ik was helemaal niet voorbereid op wat er gebeurde toen ik daar aankwam. Mijn vriend gebruikte soms drugs en hij kon daar moeilijk mee omgaan. Dikwijls belde hij me ’s nachts omdat hij geen idee had waar hij was, dat hij bang en alleen was.
Bij elk telefoontje werd mijn hart uit mijn borst gerukt en zou ik mijn ogen uithuilen. Op een nacht kreeg ik een telefoontje waarin werd verteld dat hij overleden was door het nemen van een overdosis. In een fractie van een seconde waren al mijn verwachtingen en dromen kapot!
Hij was samen met een kennis die hem die overdosis heeft helpen toedienen en die niet ingegrepen heeft toen het begon mis te gaan. Niets kan hem terugbrengen, ik weet het. Maar niemand heeft het recht om iemand van deze aarde weg te nemen!
Hoe moet ik de schuld en pijn in mijn hart oplossen als het nu niet is verdwenen? Zelfs aan hem denken brengt oncontroleerbare tranen in mijn ogen. Ik heb nooit de kans gekregen om de pijn op te lossen die hij zelf bij mij heeft veroorzaakt toen hij nog leefde, en nu kan ik zijn dood niet aan. Sinds het gebeurde, ben ik geobsedeerd door het hele ding en kan ik het niet uit mijn gedachten krijgen.
Wat moet ik doen? Het is gemakkelijk om te zeggen: “Ga naar een therapeut”, maar ik ben geweest maar ik heb het gevoel dat het niet werkt. Help me een manier te vinden om deze pijn te beëindigen en om verder te kunnen gaan met mijn leven. Wat moet ik doen?