Photo by Tyler Nix Willekeurige foto De betrokken persoon is niet de persoon met de hulpvraag.
Inge (28 jaar)
Ik ben eind twintig en ben al bijna 10 jaar samen met mijn vriend . Ik hou zielsveel van hem en wil hem niet verliezen. We hebben echter seksuele problemen. Hij is heel erg geïnteresseerd in SM en kinky dingen, en ik ben niet bereid om dat met hem te verkennen. Het maakt me bang en ik voel me niet altijd veilig als we het proberen. Ik voel me onder druk gezet en ben bang dat ik niet lief kan hebben als ik mezelf niet dwing hem een plezier te doen. Hij denkt dat ik egoïstisch en conventioneel ben.
Het roept jeugdherinneringen op : mijn broer en mijn neef hebben me allebei seksueel misbruikt toen we kinderen waren. Ik schaamde me zo en sprak er zelden over. Ook had ik in mijn tienerjaren een aantal verontrustende ervaringen, waaronder het verliezen van mijn maagdelijkheid zonder mijn toestemming. Ik heb het gevoel dat de mannen in deze ervaringen geen kwaad wilden doen, maar dat ze zich nooit de consequenties van hun daden hebben gerealiseerd.
Mijn familie is vrij conservatief en ik heb me eigen gemaakt dat ik als meisje mannen moet plezieren. Ik zou deze conditionering graag los willen laten en keuzevrijheid hebben. Als het om onconventionele seks gaat, sluit ik me af en heb ik het gevoel dat ik mezelf moet beschermen. Ik weet niet zeker of ik dit zelf moet oplossen , of ik de mannen moet confronteren die me pijn hebben gedaan, of dat ik samen met mijn partner naar een oplossing moet zoeken.
Beste Inge
Het spijt me zo voor wat er met je is gebeurd. Wat je broer en je neef je hebben aangedaan, was een misdaad. Je maagdelijkheid verliezen (of op elk moment penetrerende seks hebben) zonder toestemming is verkrachting. Ook dat is een misdaad. Het spijt me dat je je schaamt, want de schaamte moet bij hen liggen die je oneer hebben aangedaan.
Het is voor mij niet duidelijk of je met je partner al besproken hebt wat je vroeger is overkomen. Hoe dan ook, je moet jezelf niet tot meer kinky seks en SM bewegen als je dat zelf niet wil. Als je partner van je houdt, moet hij dat respecteren. Het is volledig jouw eigen keuze. Laat je niet dwingen. Het maakt je niet raar of saai of verkeerd. Als je gedwongen wordt iets te doen wat je niet wilt, dan is dat geen seks met wederzijds goedvinden.
Bovendien is het niet aan jou om jezelf te veranderen naar wat een ander wil – niet nu, niet ooit. Het is jouw lichaam en jouw keuze, en je hebt volledig het recht om op elk moment neen te zeggen. In een gezonde relatie moeten de keuzes van beide partners worden gewaardeerd, gerespecteerd en beluisterd. Maar uiteindelijk is iets seksueels niet willen doen geen overtreding; iemand dwingen iets seksueels te doen is het wel.
Er is ook niets irrationeels aan je angst. Je hebt een traumareactie die, heel begrijpelijk, wordt veroorzaakt door wat er met je is gebeurd. De manier waarop je reageert, door ‘je af te sluiten en het gevoel te hebben dat je jezelf moet beschermen’, is normaal gezien de omstandigheden. Het is niet iets om je voor te schamen of je voor te verontschuldigen. Dit zijn coping-mechanismen die je hebt ontwikkeld om jezelf te beschermen.
Je vroeg of je het kon oplossen door één van de betrokken mannen te confronteren. Ik wil je verzekeren dat wat je wel of niet doet, aan jou is. Overlevenden van seksueel geweld of misbruik hebben de controle van hen afgenomen, en ze hebben niet nodig dat anderen hun daden dicteren.
Als je op het punt komt dat je iets wilt doen aan wat je is overkomen, dan heb je wettelijk het recht om dit te melden en is er ondersteuning. Maar dat hoeft niet. Je staat niet onder druk om ook maar iets te doen.
